مهاجرانی: من هم معترضم

مهاجرانی: من هم معترضم
مدیر مرکز ملی پرورش استعداد‌های درخشان، یکی از معترضان اصلی به آزمون ورودی ششم 97 است. خانم «فاطمه مهاجرانی» با اعلام بی‌اطلاعی مرکز تحت مدیریتش از نوع طراحی و کیفیت سؤالات این آزمون، درباره شیوه برگزاری آزمون دیروز به «صبح نو» می‌گوید: «آزمون‌ها توسط مرکز سنجش و آزمون در وزارت آموزش‌وپرورش برگزار می‌شود. مسوولیت برگزاری تمام آزمون‌های ملی با مرکز سنجش است. امنیت آن‌ها هم با حراست است. اما در این آزمون خاص، طراحی سوال در خارج از مرکز ملی پرورش استعداد‌های درخشان انجام شده است. یعنی در واقع این مرکز بهره بردار این آزمون است و ما هیچ نقشی در طراحی سوال‌های آن نداشتیم.»
مهاجرانی با تأیید غیرقابل دفاع بودن آزمون دیروز به «صبح نو» می‌گوید: «از اول قرار بود ما بهره بردار آزمون باشیم. منتها ما انجام کار را را واگذار کردیم به مجموعه‌ای که تخصص این کار را دارد. به عبارتی مجموعه‌ای که سؤال را طراحی می‌کند، سنجش و حراست مسوول برگزاری این آزمون بودند. یعنی این سه همکار مقرر شد آزمون را برگزار کنند و نتایج را به ما بدهند. اما این که مردم اعتراض دارند، هم حق مردم است و هم ما طبیعتاً پیگیر موضوع خواهیم بود.»

مهاجرانی در پاسخ به این پرسش «صبح نو» که با وجود کپی برداری محض از تست ریون.

آیا می‌شود گفت: اصلاً فرآیند طراحی سوال در این آزمون انجام شده است یا خیر، می‌گوید: «یک گروهی در وزارتخانه متولی انجام این کار شدند. من بنا به رازداری سازمانی، صلاح نمی‌دانم نامی از آنان ببرم. اگر من هم در مصاحبه‌هایم می‌گفتم گروهی متخصص، الکی نمی‌گفتم. الان هم از این که اعتماد مردم به وزارتخانه آسیب ببیند بسیار ناراحت هستم. اما به‌هرحال گروهی متولی این کار شدند و برای من هم این موضوع، هم عجیب است و هم بسیار ناراحت کننده.»

او در‌عین‌حال، به نیتی‌های قبلی‌اش در پرونده آزمون پایه هفتم مدارس سمپاد هم اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «نظرات قبلی من هم مشخص است. بار‌ها گفتم مایل بودم که طبق روال سال‌های قبل که البته غلط هم بوده، همان آزمون درسی گرفته شود تا سال‌های بعد راهکار‌های بهتری انتخاب شود. منتها این نظری بود که در شورای عالی رأی نیاورد و کار به همین‌جایی کشید که امروز همه مردم می‌دانند.»

مهاجرانی در پاسخ به احتمال برگزاری مجدد این آزمون با توجه به اتفاقات رخ داده در آن هم این‌طور واکنش نشان می‌دهد: «سوالتان سخت است. هم از نظر زمانی زمان نداریم و هم این که نمی‌دانم جامعه اصلاً تاب این تصمیم را دارد یا نه؟ این موضوعی است که من نمی‌توانم به تنهایی درباره آن تصمیم بگیرم. اگر فقط سهم و نقش اصلی به عهده ما بود من تصمیم می‌گرفتم. اما این موضوع، شرکای کاری دیگری دارد که طبعاً باید در وزارتخانه راجع به آن تصمیم گرفته شود.»

مدیر مرکز ملی پرورش استعداد‌های درخشان درباره شائبه اطلاع برخی نهاد‌ها و مؤسسات آموزشی از جزئیات سؤالات هم این‌طور پاسخ می‌دهد: «من اصلاً درباره این موضوع نمی‌دانم. حراست کلاً به عهده مرکز حراست است. الان ما اصلاً ذی‌مدخل نیستیم و باید حتماً همکاران طراح سؤال پاسخگو باشند.»
مهاجرانی از تنهایی‌اش در جلسات شورای عالی آموزش‌وپرورش هم این طور گله می‌کند: «از بهمن ماه پارسال نظرات من مشخص بود. بعد که قرار شد سمپاد سرجای خودش بماند من بار‌ها گفتم بگذارید مثل سال‌های قبل پیش برود که خب در شورای عالی رأی نیاورد. در واقع این حقیقتی غیرقابل انکار در همه این سال‌هاست که در مجموعه تصمیم گیری آموزش‌وپرورش کشور، سمپاد به جز رییس سمپاد هرگز حامی دیگری ندارد. شاید از دید عموم برای‌شان مطلوب باشد که من رادیکال باشم و متهم باشم که کار را واگذار کردم، به‌هرحال گیرو‌گرفت‌هایی هست که آن‌هایی که از مشکلات اجرایی مطلعند می‌دانند چه می‌گویم. من تا زمانی که عضو و همکار وزارتخانه هستم از نظر اخلاقی درست نیست که جزئیات را بگویم. من حرف‌هایم را گفته‌ام. در این که رویه فعلی اقدامی شتاب‌زده هست نظرم را گفته‌ام. در این که تغییر رویه معمول پذیرش تیزهوشان، آسیب ایجاد می‌کند هم قبل‌تر گفته‌ام. طبیعتاً آدم‌های منصف و پیگیر می‌توانند تصدیق کنند که این تصمیمات اصلاً و به هیچ‌وجه تصمیم من نبوده است.»